aberracja - nieprawidłowe odwzorowania przez soczewkę lub układ optycznych przedmiotów. Obraz staje się nieostry, zniekształcony lub zabarwiony. Wyróżnia się aberrację geometryczną i chromatyczną (barwną). antihalo – antyodblaskowa warstwa, pokrywająca film lub płytę fotograficzną. Znajduje się na przeciwko emulsji. B – symbol oznaczający dowolnie długiego czasu otwarcia migawki barwa - bodziecie wzrokowy, powodowany przez światło. Barwy zależą od długości fal świetlnych. Wyróżnia się barwy: fioletową, indygo, błękitną, niebieską, niebieskozieloną, zieloną, zielonożółtą, żółtą, żółtopomarańczową, pomarańczową, pomarańczowoczerwoną, czerwoną. barwoczułość – zdolność filmu fotograficznych do właściwej reakcji na barwy. Polega na zaczernieniu kliszy (w fotografii czarno-białej) lub odzwierciedleniu barw naturalnych. błona fotograficzna - przezroczysty materiał, stosowany w warstwach negatywowych oraz diapozytywowych do projekcyjnego lub stykowego powielania. celownik – urządzenie mechaniczne, optyczne lub elektroniczne, umożliwiający nakierowanie na pożądany przedmiot lub wycinek obrazu. Dostępne są celowniki lunetkowe (optyczne) do broni strzeleckiej i artyleryjskiej oraz celowniki fotograficzne (matówkowy, ramkowy, lustrzany, optyczny, konturowy, lunetkowy, uniwersalny, pryzmatyczny). dalmierz – narzędzie, za pomocą którego mierzy odległości do przedmiotów widocznych z punktu pomiaru. Jego działanie opiera się na pomiarze kąta, pod którym widoczny jest przedmiot. densytometria – sposób wykonywania pomiaru stopnia zaczernienia materiału światłoczułego. dioptria – moc soczewki, jednostka zdolności zbierającej soczewek. Równa się odwrotności ogniskowej soczewki wyrażonej w metrach. Dioptrie w soczewach skupiających mają wartość dodatnią, a w rozpraszających ujemną. efekt czerwonych oczu – tworzy się przy fotografowaniu z użyciem lampy błyskowej. Światło odbija się od siatkówki oka. By tego uniknąć, należy używać lampy z przedbłyskiem (źrenice zwężają się). ekspozycja - ilość światła przyjęta przez emulsję lub sensor światłoczuły podczas naświetlania. g - symbol w fotografii, który określa gradient średni. halogeny - pierwiastki chemiczne ( fluor, chlor, brom, jod i astat), a w języku potocznym określenie lamp halogenowych. interpolacja - uśrednienie wartości naświetlenia sąsiadujących ze sobą punktów światłoczułych. Każdy piksel odpowiada za jedną z trzech barw RGB dlatego dopiero zinterpolowany obraz zawiera pełną informację o rzeczywistej barwie obrazu. jasność obiektywu - zdolność obiektywu do przepuszczania większej lub mniejszej ilości światła. kadr – konkretny fragment obrazu w celowniku aparatu fotograficznego lub na kliszy fotograficznej. lampa błyskowa – przyrząd wyzwalający wiązkę światła konieczną do właściwego oświetlenia fotografowanego przedmiotu. Pozwala robić zdjęcia w niekorzystnych warunkach oświetleniowych ładownik – górna część aparatu lotniczego, w której umieszczona jest klisza fotograficzna. migawka – element aparatu fotograficznego, który na kilka sekund odsłania, następnie zasłania dostęp promieni światła do materiału światłoczułego. nadfiolet – niewidzialne dla ludzkiego oka fale ultrafioletowe. Tego typu fotografia używana jest w badaniach naukowych, głownie w analizie fluorescencyjnej. osłona - zapobiega dostawaniu się do obiektywu światła pochodzącego spoza kadru. panorama – rozległy i ciągły obraz utrwalony za pomocą aparatu panoramicznego lub wykonany z kilku kolejnych zdjęć sceny dla stworzenia widoku panoramicznego. R 09 - potoczna nazwa wywoływacza negatywowego do obróbki czarno-białej, produkowany przez firmę Foma - inaczej Rodinal. samowyzwalacz – urządzenie opóźniające o jakiś czas (przeważnie o 10 sekund) otwarcia migawki. Pozwala osobom fotografowanym na ustawienie się do zdjęcia. światłoczułość – czułość sensora światłoczułego na działająca wiązkę światła. Wartość określana jest w międzynarodowej skali ISO. T – oznaczenie długiego czasu otwarcia migawki, aktualnie rzadko stosowany. układ optyczny – zbiór części aparatu fotograficznego odchylających i odbijających wiązki światła (np. obiektyw). Do układu optycznego należą soczewki, pryzmaty i lustra. Dostępne są układy optyczne dodatnie (skupiające) lub ujemne (rozpraszające) oraz achromatyczne, aplanatyczne i anastygmatyczne. winietowanie – sposób na uzyskanie ciemnych obrzeży obrazu po przez niedoświetlenie brzegów kadru. X - symbol gniazdka dla centralnych i szczelinowych migawek. Określa stopień synchronizacji otwarcia migawki. zadymienie – niepożądane zjawisko zaszarzenia filmu światłoczułego w wyniku naświetlenia emulsji srebra poprzez działania wywoływacza. Podobny efekt może wywołać zbyt długie przechowywanie, np. w bardzo wysokiej temperaturze. zoom ( zmienna ogniskowa) – potocznie, urządzenie pozwalające na przybliżenie danego przedmiotu bez konieczności poruszania się. źrenica wejściowa obiektywu - otwór w przesłonie obiektywu widziany przez przedni człon obiektywu. żarówka fotograficzna - żarówka elektryczna zasilana podwyższonym napięciem, wskutek czego uzyskuje się podniesienie jasności świecenia oraz wzrost aktyniczności światła kosztem żywotności żarówki.
|